Συλλογές

Επίχρυση επιτραπέζια μεταλλική (μάλλον από επινικελωμένο ορείχαλκο) τηλεφωνική συσκευή, στην παράδοση του τηλεφώνου που ονομάστηκε "κηροπήγιο". Αποτελείται από στρογγυλή βάση που υποστηρίζει κουδούνι και δύο εξόδους καλωδίων, χρώματος καφέ, ένα για το ακουστικό και ένα για τη σύνδεση. Επίσης, από όρθιο κυλινδρικό στέλεχος (άξονα) που απολήγει σε κρεμαστή βάση του κερατοειδούς κυλινδρικού ακουστικού που περιέχει δέκτη και επιστόμιο μαύρου χρώματος. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1890 καθιερώνεται η λογική ότι το τηλέφωνο εκτός από μέσο επικοινωνίας αποτελεί και καθοριστικό διακοσμητικό στοιχείο. Ειδικότερα, για τους Αμερικανικό λαό το τηλέφωνο τύπου "κηροπήγιο" υπήρξε καθοριστικό ως προς την διακοσμητική διαμόρφωση του σπιτιού. Ο σχεδιασμός αυτού του τύπου τηλεφώνου εδράζεται και στην προσπάθεια επίτευξης του "καθαρού" ακουστικού. Η βασική ιδέα αφορούσε στην αποφυγή μετάδοσης ασθενειών από στόμα σε στόμα που - όπως θεωρείτο εκείνη την εποχή - ένα κανονικό ακουστικό θα επέτρεπε. Με αυτό τον τρόπο κατασκευής, οι χρήστες είχαν την δυνατότητα να καθαρίζουν το μικρόφωνο με ένα πανί. Αυτού του τύπου οι συσκευές υπήρξαν αρκετά ακριβές στην εποχή τους χωρίς ωστόσο να αποδειχθεί και ο υγειονομικός τους χαρακτήρας.